Soykırımın Adı: Açlık

Gazze’de yaşanan artık savaş değil; soykırımın en çıplak hali.

Çocuklar açlıktan ölüyor, anneler çaresizlikten gözyaşlarını saklıyor, babalar ekmek parçası bulamıyor.

İsrail sadece bombalamıyor; ekmeği, suyu, ilacı da vuruyor. Bu, tarihin en ağır savaş suçlarından biridir. Açlığı silah olarak kullanmak, bir halkı yok etmektir.

Peki dünya?

Güçlü ülkeler, çıkarlarının peşinde.

Sessiz kalanlar, suça ortak.

İnsan hakları nutukları, birer kâğıt parçası.

Ama vicdanlar susmuyor.

Meydanlarda, sokaklarda, dünyanın dört bir yanında yükselen tek bir çığlık var:

“Gazze’deki çocukları açlığa terk etmeyin!”

Her açlıktan ölen çocuk, insanlığın alnına kara bir damgadır.

Her suskunluk, tarihe işlenmiş bir utançtır.

Gazze’de çocukların açlıktan ölmesine sessiz kalmak, insanlığın kendi vicdanını yok etmesidir.